Iskusniji i pametniji bi lepo rekli “Slušaj oca ka’ ti lepo govori!”.
E, pa da sam ga slušao ne bih još pre tinejdžerskih godina odgledao ovaj film i iste noći sanjao košmar u kojem me juri ćelavi robot sa staklenim očima.
| Originalni naziv: | Westworld |
| Godina izdanja: | 1973. |
| Reditelj: | Michael Crichton |
| Glavne uloge: | Yul Brynner, Richard Benjamin, James Brolin i drugi |
| Trajanje: | 88 minuta |
Film je snimljen početkom 70-ih godina prošlog veka i, ako zanemarimo frizure (mislim na one koji ih imaju) i CRT ekrane, ‘ladno može da prođe kao savremeni naučno-fantastični triler. Sa ili bez primesa horora, odlučite sami, a u tome će vam pomoći najpoznatiji ruski glumac, koji je i ovde maestralno odradio posao.
Scenario je pomalo(?) šablonski. U predgrađu je napravljen centar za avanturistički odmor od naporne nedelje. Izaberite starorimske žurke sa primesama orgija, srednjevekovni bal ili noćenje i provod u gradu iz Divljeg zapada. Za potpuni ugođaj tu su roboti u ljudskom liku, strogo kontrolisani iz komandnog centra. Sve zvuči idealno za dva prijatelja koji “odlaze na Divlji zapad” i dva puta u revolveraškom obračunu ubiju jednog od robota, što i treba da se dogodi po scenariju kontrolnog centra. Ali treći put centar gubi kontrolu, a i robot nekako stiče emocije i dobija želju za osvetom.
Jedna od interesantnih činjenica u vezi sa ovim filmom jeste da spada u prve filmove sa potpuno kompjuterski generisanim kadrovima. Reč je o scenama koje prikazuju kako robot vidi svet oko sebe. I pored očajne rezolucije vidnog polja, za samo jednu sekundu ovog prikaza, bili su potrebni sati renderovanja.
Prema današnjim sigurno, a verovatno ni prema standardima druge polovine XX veka, ovaj film teško da bi prošao kao horor. Čak ni za decu mlađu od 13 godina, ali to je neka druga tema. Uživajte u ovom filmu.