And everything under the Sun is in tune
but the Sun is eclipsed by the Moon…
Iz sasvim očiglednog razloga (koji ipak nije baš toliko očigledan kao onaj 11. avgusta 1999.), danas slušamo finale jednog od najvažnijih albuma rock muzike.
Rasprava je nepotrebna. Zadržaćemo se na konstataciji koja nije zapisana u Vladi Srbije 2015. godine, već u hodnicima Abbey Road studija 1973:
There is no dark side of the Moon, really.
As the matter of fact, it’s all dark.
Ovo nije više ni vreme, niti je nama dato da vama objašnjavamo ono što već i sami vrlo dobro znate. Smatrajte se upozorenim.
Smatrajte se pomračenim.