Danas je rođendan Kraljice Džeza…
Karijera koja je trajala 59 godina, 13 Gremija, raspon glasa od 3 oktave… Teško je to sumirati, ali hajde da pokušamo.
Počela je da peva još u osnovnoj školi, gde je odmah primećen njen talenat, ali ona sama je želela da postane plesačica. S tim na umu, sa 16 godina prijavljuje se na takmičenje amatera u Apollo Theteru u Harlemu – ophrvana tremom (ili indisponirana perfektnim nastupom prethodnice, postoje više izvora ove priče) odlučuje da otpeva nešto umesto da otpleše, i osvaja prvu nagradu. Postaje stalni član benda Chicka Webba, a nakon njegove smrti, 1939. godine, i vođa orkestra.
Polovinom 40-ih odlučuje se za solo karijeru, i pod uticajem Dizzyja Gillespia s kojim je nastupala tih godina, uvodi bebop elemente u svoj vokalni stil. Desetak godina kasnije njen menadžer Norman Granz osniva muzičku izdavačku kuću Verve, gde Ella prelazi i počinje snimanje na prvoj od 8 “pesmarica” (songbook), projekat koji će kasnije prerasti u monumentalni muzički kanon “Great American Songbook“.
Sedamdesete su obeležile značajan pad njene popularnosti, pre svega zbog neuspelih pokušaja da se oproba u pop vodama (njena obrada pesme “Sunny” već je pomenuta na ovim stranama). Granz opet uleće kao spasitelj, i Ella se vraća na vrh snimajući četiri albuma s gitaristom Joem Passom. Osamdesete je obeležila njena borba s bolešću (problemi sa srcem i vidom uzrokovani dijabetesom), tako da nastupi postaju sve ređi dok se nije sasvim povukla iz muzičkog sveta 1994. godine.
Umrla je 15. juna 1996. godine, u 79. godini života, no albumi s njenim pesmama izdaju se i dan danas…
– * –
Zameraju joj da je, izvodeći svoje pesme, najčešće zvučala potpuno srećno, tako da se činilo kako ne ulazi u suštinu tekstova koji su najčešće bili tužnog karaktera. Slušajući je, ja ne primećujem problem, a vi?