Tag: 2017

Ti me zabavljaš

Nema muškarčića koji se krajem sedamdesetih i početkom osamdesetih nije palio na Debbie Harry i grupu Blondie. Tadašnji muzički časopisi i oni “za omladinu” bili su preplavljeni njenim fotografijama, a uspešni singlovi grupe su se vrteli na radiju i u diskaćima. S pravom, jer to su bili veliki hitovi i činilo nam se da mogu da nam dočaraju atmosferu iz legendarnog Studia 54 u New Yorku, o kome smo mogli samo da maštamo. Kao i o druga dva para dobrih nogu koja su izazivala “vlažne snove”…

Setićete se, pripadale su pevačicama grupe ABBA. Smile with tongue out

Nastavite sa čitanjem… “Ti me zabavljaš”

Još jedna poseta Getsemanskom vrtu

Among the headstones you played as boys
Crypts and tombs like a roomful of toys
Just up the river from the smoke and the noise
Gethsemane

Kao što zna naš svaki redovni čitalac, Richard Thompson je drag gost na stranicama Suštine pasijansa. I tako, evo nas opet, po ko zna koji put, u društvu neverovatnog muzičara. Šta se tu može: priznajemo da smo slabi na genije, pogotovo na one čiji smo savremenici i čijeg dela smo svedoci.

Teško je dodeliti primarni atribut tom čoveku, jer bilo da ga predstavimo kao kompozitora, tekstopisca, instrumentalistu ili kao poznavaoca istorije muzike čije derivate svesrdno crpi kao izvor i inspiraciju, Richard Thompson je mnogo puta opisan kao velemajstor van kategorija, neko čiji uspesi se mogu meriti jedino sa malobrojnima iz iste niše iz koje su potekli, a to je nešto od najbolje autohtone muzike koju je Engleska ikada dala svetu.

Najdosadniji deo priče je da za pedeset godina karijere tu nije bilo nijedne omaške, a kamoli pada.

Nastavite sa čitanjem… “Još jedna poseta Getsemanskom vrtu”

Progovorila je žena

Mnogo puta smo se sretali sa autorskom saradnjom zasnovanom na harmoniji bliskih osoba koje su iznedrile neke od fantastičnih pesama. Partnerima se učini kao da se stvorila gotovo idilična atmosfera u kojoj, pored zajedničkih planova, podizanja dece i ostalih svakodnevnih tričarija, pisanje pesama i nije pisanje – one nekako nastaju same. A onda se desi nešto nepreviđeno, puknu ljubav i zaveti, a celokupan dotadašnji život se okrene naglavačke.

U takvim okolnostima žene najčešće promene frizuru, način odevanja i čine sve da bi se otarasile “one stare”. U slučaju muzičarki, sav nakupljeni bes i povređenost se često pretoče u pesme sa jasnom adresom i uobičajenom poentom – tek ćeš da vidiš šta si izgubio.

Najnoviji primer je Imelda May.

Nastavite sa čitanjem… “Progovorila je žena”