Onomad sam po ko zna koji put naišao na naslove u kojima se pominje Sinead O’Connor. Više nemam stomak da čitam tekstove koji se nalaze ispod njih jer mi je muka od prepisivanja gluposti koje se množe neverovatnom brzinom i tabloidiziranja njenog nesrećnog života i zanimljivog muzičkog opusa.
Nije ona nesrećna zbog toga što pravi gluposti, već pravi gluposti zato što je bolesna.